ISSN: 0041-4255
e-ISSN: 2791-6472

1997-1999 Yılları Yüzey Araştırmalarında İncelenen Amasya İli Demir Çağı Yerleşmeleri

Şevket Dönmez

İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Arkeoloji ve Sanat Tarihi Bölümü

Anahtar Kelimeler: Orta Karadeniz Bölgesi, Amasya, Gümüşhacıköy, Merzifon, Suluova, Göynücek, Arkeoloji

Bu makalede 1997, 1998 ve 1999 yıllarında Orta Karadeniz Bölgesinin Kara Kesiminde yer alan Amasya ili Gümüşhacıköy, Merzifon, Suluova ve Göynücek ilçeleri ile Merkez ilçe sınırları içinde gerçekleştirdiğim yüzey araştırmasında incelediğim merkezlerden Demir Çağı yerleşmeleri içerenler ve bunların buluntuları ile Amasya Müzesinden bazı önemli örnekler tanıtılmaktadır.

Gümüşhacıköy İlçesi

Niyazbaba Tepesi

Gümüşhacıköy ilçesi, Gümüş beldesinin 20 km kuzeybatısında yer alan ve Büyük Alan ile Sallar köyleri arasındaki Niyazbaba türbesinden adını alan, türbenin 100 m kadar baüsında bulunan (bkz. Harita Yer No.l), yaklaşık 4-5 m yüksekliğinde ve 80 x 40 m boyutundaki Niyazbaba Tepesi (Res.l), M. Öz- sait tarafından gerçekleştirilmiş olan yüzey araştırmaları sırasında saptanmıştır[1]. Gerçekleştirdiğim araştırmalarda[2] Niyazbaba Tepesinde Geç Kalkolitik Çağ ve İlk Tunç Çağı I-II yerleşmelerinin yanısıra Geç Demir Çağı yerleşmesine işaret eden boya bezeme tekniğinde yapılmış, birbirlerine koşut bantlar ve fisto motifiyle bezenmiş bir çömlek parçası (Lev.l/l=Res.2) ele geçti. Bu çömlek parçasının bezemesinin benzerlerine Maşat Höyük II. Yapı Katı[3], Kaman-Kalehöyük IIa1 Katı[4] ve Kültepe Geç Yapı Katı’nda[5] rastlanmaktadır.

Merzifon İlçesi

Alıcık Höyük

Merzifon-Gümüşhacıköy karayolunun 8. km.sinde, yolun 3 km güneyinde ve Alıcık köyünün yaklaşık 500 m güneydoğusunda bulunan (bkz. Harita Yer No.2) ve araştırmalarım sırasında saptanan Alıcık Höyük doğal bir tepe üzerinde yer alır ve yaklaşık 25 m yüksekliğinde, 150 x 120 m boyutundadır. Alıcık Höyük’te yaptığım araştırmalarda[6] İlk Tunç Çağı II-III, Orta Tunç Çağı, Son Tunç Çağı, Helenistik Çağ ve Roma Çağı’nın yanısıra Geç Demir Çağı’nı işaret boya bezekli çanak-çömlek parçaları ele geçti. Bunlardan iki tanesi çanak parçası (Lev.1/3-4), bir tanesi ise çömlek gövde parçasıdır (Lev.1/2). Geç Demir Çağı Geç Evresi’ne tarihlenen ilk çanak içe kapanan ağız kenarlı ve keskin omurgalıdır (Lev.l/4=Res.5). Dış yüzeyi geniş yatay bantlarla bezenmiş bu çanağın bezeme açısından bir benzeri Kaman-Ka- lehöyük’te[7] ele geçmişür. Geç Demir Çağı’na ait olan diğer çanak parçası hafif içe kapanan ağız kenarlı ve yuvarlak gövdelidir. Çanağın iç yüzeyinde yatay olarak yerleştirilmiş ince bir bant yer almaktadır (Lev.l/3=Res.4). Bu çanak parçasının bezeme olarak koşutu Boğazköy/Büyükkale’de[8], tip olarak ise benzeri yine Boğazköy/Büyükkale’de[9] görülmektedir. Son örnek bir çömleğe ait gövde parçasıdır. Bunun dış yüzeyinde ortası noktalarla doldurulmuş içiçe üçgen motifleri vardır (Lev.l/2=Res.3). Bu çömlek parçası üzerindeki bezemenin benzerleri Alaca Höyük’te[10] görülmektedir.

Onhoroz Tepe

Merzifon Yolüstü köyünün 1.5 km kuzeydoğusunda yer alan (bkz. Harita Yer No.3) yaklaşık 20 m yüksekliğinde ve 120 x 80 m boyutundaki Onhoroz Tepe, M. Özsait tarafından gerçekleştirilmiş olan yüzey araştırmaları sırasında saptanmıştır[11]. Gerçekleştirdiğim incelemede[12] Onhoroz Tepe'de İlk Tunç Çağı I-III, Orta Tunç Çağı, Son Tunç Çağı ve Helenistik Çağ yerleşimlerinin yanısıra Orta ve Geç Demir Çağı yerleşmeleri de olduğu toplanan çanak-çömlek parçalarından anlaşıldı. Bir tanesi dışında hepsi bezeksiz olan bu örnekler çanak, çömlek ve kraterlere aittir. Çanaklara ait tek örnek dışa taşkın dudaklı sığ ve yuvarlak gövdeli olup, Orta Demir Çağı’na tarihlenmektedir (Lev.l/5=Res.6). Bu çanak parçasının bir benzeri Boğazköy/Büyükkaya’da[13] ele geçmiştir. Çömlek parçalarının 4 adedi Orta Demir Çağı’na (Lev.1/6-7, 2/1, 3), 2 adedi ise Geç Demir Çağı’na (Lev.2/2, 4) aittir. Bu çömlek parçalarından biri içte ve dışta kalınlaştırılmış dudaklı ve içe kapanan gövdelidir (Lev.l/6=Res.7). Bu çömlek parçasının koşutlarına Maşat Höyük III. Yapı Katı Erken Safhası’nda[14] ve Boğazköy/Büyükkale’de[15] rastlanmaktadır. Çömleklerden bir adedi üstte çıkıntılı dışa taşkın dudaklı ve yuvarlak gövdelidir (Lev.l/7=Res.8). Bu çömlek parçasının bir benzeri Maşat Höyük III. Yapı Katı Erken Safhası’nda[16] görülmektedir. Çömleklerden bir diğeri dışa taşkın dudaklı ve yuvarlak gövdelidir (Lev.2/l=Res.9). Bu çömlek parçasının koşutu Boğazköy/Aşağı Şehir’de[17] ele geçmiştir. Dışta kalınlaştırılınış dudaklı kraterlerden Geç Demir Çağı’na ait olanının (Lev.2/2=Res.10) benzerleri Boğazköy/Büyükkale’de[18], Orta Demir Çağı’na tarihlenenin (Lev.2/3=Res.l 1) benzerleri ise Boğazköy/Büyükkaya’da[19] ve Alişar Höyük’te[20] görülmektedir. Onhoroz Tepe’de boya bezekli tek örnek bir çömleğe ait olup merdiven motifine sahiptir (Lev.2/4=Res.l2). Bu çömlek parçası üzerindeki bezemenin koşutlarına İkiztepe Tepe III’de[21] rastlanmaktadır.

Alacapınar Tepe (Hayrettin I)

Merzifon'un 7 km güneyindeki Hayrettin köyünün 2 km kuzeydoğusunda yer alan (bkz. Harita Yer No.4) ve araştırmalarım sırasında saptanan Alacapınar Tepe[22] yaklaşık 15 m yüksekliğinde ve 150 x 100 m boyutundadır. Burada yaptığım araştırmalarda İlk Tunç Çağı II-III, Orta Tunç Çağı, Son Tunç Çağı ve Helenistik Çağ yerleşmelerinin yanısıra Geç Demir Çağı yerleşmesi de olduğu ele geçen çanak-çömleklerden anlaşıldı. Bunlardan biri bir çanak parçası olup bezeksiz, dışta kalınlaştırılmış dudaklı, içe kapanan ağız kenarlı ve omurgalıdır (Lev.3/2=Res.l4). Bu çanağın bir benzeri Boğazköy/Büyükkale Ia Yapı Katı’nda[23] ele geçmiştir. Boya bezekli olan diğer örnek ise dışa açılan ağız kenarlı ve dar boyunlu bir çömleğe ait olup, tüm yüzeyi kaplayan kalın bantlarla oluşturulmuş bezemesi ile Geç Demir Çağı'nın Helenistik Çağ'a yakın son dönemlerine yani Geç Demir Çağı’nın Geç Evresi’ne[24] ait olmalıdır (Lev.3/l=Res.l3). Bu çömlek parçasının üzerindeki bezemenin bir benzeri Alişar Höyük’te[25] ele geçmiştir.

Delicik Tepe (Hayrettin II)

Hayrettin köyünün yaklaşık 2 km kuzeydoğusunda ve Alacapınar Tepe’nin 100 m doğusunda bulunan Delicik Tepe (bkz. Harita Yer No.5), yaklaşık 150 x 120 m boyutunda ve 15 m yüksekliğindedir. Tarafımdan yapılan araştırmalarda saptanan Delicik Tepe de yaptığım incelemede[26] Orta Tunç Çağı, Son Tunç Çağı ve Helenistik Çağ yerleşmelerinin yanısıra Geç Demir Çağı yerleşmesi de olduğu toplanan çanak-çömlek parçalarından anlaşıldı. Hepsi boya bezekli olan bu parçalardan 2 adedi testilere aittir. Bunlar üzerinde birbirlerine koşut olarak yerleştirilmiş çizgilerden oluşan bezemeler görülmektedir (Lev.3/3-4). Bu testi parçalarından birinin üzerinde görülen içi koşut yatay bantlarla doldurulmuş beyaz renk zeminsiz çerçeve (Lev.3/3=Res.l5) tekniğinin benzerleri Akalan/Pteria[27], Maşat Höyük II. Yapı Katı[28], Eskiyapar[29], Kerkenes Dağ[30], Alişar Höyük[31] ve Kültepe’de[32] görülmektedir. Diğer testi parçasının (Lev.3/4=Res.l6) kutbunun ağızla birleştiği yerdeki bezemenin koşutlarına Hacıbektaş Höyük[33], Alişar Höyük[34] ve Eğriköy Höyüğü’nde[35] rastlanmaktadır. Testi parçaları üzerindekilere benzer motiflerle bezenmiş diğer 2 örnek ise büyük olasılıkla çömleklere ait gövde parçalarıdır (Lev.3/5-6). Bunlardan bir adedi (Lev.3/5=Res.l7) Geç Demir Çağı’nın Helenistik Çağ’a yakın son dönemlerine yani Geç Demir Çağı’nın Geç Evresi’ne aittir ve bezemesinin yakın benzerine Alişar Höyük’te[36] rastlanmaktadır. Diğer çömlek parçasının (Lev.3/6=Res,18) üzerindeki bezemenin benzeri ise Yalıncak’ta ele geçmiş bir çömlek parçası üzerinde[37] görülmektedir.

Samadolu Höyüğü

Merzifon-Gümüşhacıköy karayolunun 3. Km.sinde, yolun 1.5 km güneyinde Samadolu köyünün arazisi içinde yer alan (bkz. Harita Yer No.6) Samadolu Höyüğü, araştırmalarım sırasında saptandı[38]. Yaklaşık 15 m yüksekliğinde ve 100 x 70 m boyutundaki Samadolu Höyüğü’nde yaptığım incelemede İlk Tunç Çağı I-III, Orta Tunç Çağı, Son Tunç Çağı, Helenistik Çağ ve Roma Çağı yerleşmelerinin yanısıra Orta Demir Çağı yerleşmesinin de olduğu ele geçen tek örnekten anlaşıldı. Bir çömleğe ait olan bu örnek bezeksiz olup, dışta kalınlaştırılmış yuvarlak dudaklı ve yuvarlak gövdelidir (Lev.4/l=Res.l9). Bu çömlek parçasının koşutları Alişar Höyük’te[39] ele geçmiştir.

Suluova İlçesi

Yoğurtçubaba Tepesi

Suluova’nın Kulu köyünün 2 km güneyinde yer alan (bkz. Harita Yer No.7), yaklaşık 20-25 m yüksekliğinde ve 150 x 100 m boyutundaki Yoğurtçubaba Tepesi, M. Özsait tarafından gerçekleştirilmiş olan yüzey araştırmaları sırasında saptanmıştır[40]. Yaptığım incelemede[41] Yoğurtçubaba Tepesi'nde Geç Kalkolitik Çağ, İlk Tunç Çağı I-III, Orta Tunç Çağı ve Son Tunç Çağı yerleşmelerinin yanısıra Orta Demir Çağı yerleşmesi de olduğu ele geçen tek örnekten anlaşıldı. Bir çömleğe ait olan bu örnek bezeksiz olup dışta kalınlaştırılmış dudaklı ve yuvarlak gövdelidir (Lev.4/2=Res.2O). Bu çömlek par-çasının bir benzeri Maşat Höyük III. Yapı Katı Erken Safhası’nda[42] görülmek-tedir.

Dereağıl Tepesi

Suluova'nın güneyindeki Yüzbeyli köyünün Dereağıl mahallesi içinde yer alan (bkz. Harita Yer No.8), yaklaşık 15-20 m yüksekliğinde ve 150 x 100 m boyutundaki Dereağıl Tepesi, M. Özsait tarafından gerçekleştirilmiş olan yüzey araştırmaları sırasında saptanmıştır[43]. Yaptığım incelemede[44] Dereağıl Tepesi’nde Geç Kalkolitik Çağ, İlk Tunç Çağı II-III ve Son Tunç Çağı yerleş-melerinin yanısıra Orta Demir Çağı yerleşmesi de olduğu ele geçen tek örnekten anlaşıldı. Bir çanağa ait olan bu örnek bezeksiz olup içe dönük ağız kenarlı, sığ ve yuvarlak gövdelidir (Lev.4/3=Res.21). Bu çömlek parçasının bir koşutu Boğazköy/Kuzeybatı Yamacı’nda [45] ele geçmiştir.

Merkez İlçe

Oluz Höyük

Amasya-Çorum karayolunun 3 km güneşinde, Oluz köyünün 1.5 km ba- usında bulunan (bkz. Harita Yer No.9) ve araştırmalarım sırasında saptanan Oluz Höyük[46], yaklaşık 15 m yüksekliği ve 300 x 250 m boyutu ile Orta Karadeniz Bölgesi'nin en büyük höyüklerinden biridir. Burada yaptığım araştırmalarda İlk Tunç Çağı II-III, Orta Tunç Çağı, Son Tunç Çağı ve Helenistik Çağ yerleşimlerinin yanısıra, Orta ve Geç Demir Çağı yerleşmeleri de olduğu gözlendi. Ele geçen 2 örnek çömleklere ait olup bezeksizdir. Geç Demir Çağı'na tarihlenen birinci örnek, dışta kalınlaştırılmış yuvarlak dudaklı kısa ve dar boyunlu, şişkin gövdelidir (Lev.4/4=Res.22). Bu çömlek parçasının bir benzeri Kululu’da[47] ele geçmiştir. İkinci örnek Orta Demir Çağı’na ait olup, dışa açılan ağız kenarlı, belirginleştirilmiş boyunlu ve şişkin gövdelidir (Lev.4/5=Res.23). Bu çömlek parçasının yakın bir koşutu Boğazköy/Büyükkale IIa katında[48] görülmektedir.

Doğantepe

Amasya'nın yaklaşık 25 km güneybatısında, Amasya-Çorum karayolunun 7 km kuzeybatısındaki Doğantepe Beldesi’nin yerleşim alanı içinde yer alan (bkz. Harita Yer No.10) Doğantepe, yaklaşık 40 m yüksekliğinde ve 300 x 200 m boyutunda büyük bir yerleşmedir. Zirvesi, büyük kısmı eski yerleşimler sırasında kullanılmış olduğu görülen büyük bir kaya kütlesine sahip Doğantepe, arkeoloji dünyasına bir rastlantı sonucu bulunmuş olan ünlü Amasya- Doğantepe Hitit heykelciği ve tunç damga mühürü ile tanıtılmıştır[49]. Yaptığım araştırmalarda[50] Doğantepe’nin büyük bir tahribat görmüş olan kuzey kesimindeki kesitlerden İlk Tunç Çağı II-III, Orta Tunç Çağı ve Helenistik Çağ’ın yanısıra Orta ve Geç Demir Çağları’na ait çanak-çömlek parçaları toplandı. Çanaklara ait olan bu örneklerden biri bezeksiz, biri ise boya bezeklidir. Orta Demir Çağı’na ait olan bezeksiz örnek dışa açılan ağız kenarlı olup içte kalınlaştırılmış dudaklı, sığ ve yuvarlak gövdelidir (Lev.4/7). Bu çanak parçasının bir benzeri Boğazköy/Kuzeybatı Yamaç’ta[51] ele geçmiştir. Geç Demir Çağı’na tarihlenen bezekli önıek ise, içte kalınlaştırılmış dudaklı, dışa açılan ağız kenarlı, sığ ve yuvarlak gövdelidir. Bezeme dudak üzerine birbirlerine koşut çizgiler olarak yapılmıştır (Lev.4/6=Res.24). Bu çanak parçasının tip olarak bir koşutuna Boğazköy/Kuzeybatı Yamacı’nda[52], ağız kenarı üzerindeki bezeme açısından ise koşutuna Kululu Geç Safha’da[53] rastlanmaktadır.

Göynücek İlçesi

Gediksaray Höyüğü

Gediksaray Beldesi’nin 1 kın kuzeyinde yer alan (bkz. Harita Yer No.ll) Gediksaray Höyüğü, yaklaşık 15 m yüksekliği ve 350 x 150 m boyutu ile Oluz Höyük gibi Orta Karadeniz Bölgesi'nin en büyük höyüklerinden biridir. Araştırmalarım sırasında saptanan höyüğü[54], Gediksaray Beldesi’ne giden yol ikiye bölmüştür. Gediksaray Höyüğü’nde yaptığım incelemeler sonucunda ilk Tunç Çağı II-III, Son Tunç Çağı, Helenistik Çağ ve Roma Çağı'na ait yerleşmelerin yanısıra Orta ve Geç Demir Çağları’na ait yerleşmeler olduğu da anlaşıldı. Burada ele geçen çanak-çömlek parçalarından 2 adedi Orta Demir Çağı’na (Lev.5/1, 3), 4 adedi ise Geç Demir Çağı’na (Lev.5/2, 4-6) aittir. Bunlar bezeksiz ve boya bezekli olarak 2 gruba ayrılmaktadır. Bezeksiz örneklerin 2 adedi çömleklere, 1 adedi ise kratere aittir. Çömleklere ait ilk örnek içte ve dışta kalınlaştırılmış yuvarlak dudaklı olup dışa açılan ağız kenarlıdır (Lev.5/1 =Res.25). Bu çömlek parçasının benzerleri Alişar Höyük’te[55] görülmektedir. İkinci örnek ise dışa çekik ağız kenarlıdır (Lev.5/2=Res.26). Bu çömlek parçasının bir koşutu Boğazköy/Büyükkale I. Yapı Katı’nda[56] ele geçmiştir. Kraterlere ait bezeksiz örnek içte ve dışta kalınlaştırılmış kalın dudaklı olup yuvarlak gövdelidir (Lev.5/3=Res.27). Bu krater parçasının bir benzeri Boğazköy/Büyükkale’de[57] görülmektedir. Boya bezekli örneklerden biri krater ağız parçası, diğerleri ise çömleklere ait gövde parçalarıdır. Krater dışa çekik yuvarlak dudaklı ve geniş boyunlu olup, bezeme kahverengi ile gövde üzerinde köşeli bir motif olarak belirmektedir (Lev.5/4=Res.28). Bu krater parçasının tip ve bezeme açısından bir koşutuna Boğazköy/Büyükkale’de[58] rastlanmaktadır. Çömleklere ait gövde parçaları üzerindeki bezemeler koyu kahverengi ile yapılmış olup birbirlerine koşut yatay çizgilerden oluşmaktadır (Lev.5/5-6=Res.29-30). Bu her iki çömlek parçasının üzerilerindeki bezemelerin benzerleri Akalan/ Pteria[59], Alaca Höyük[60], Kerkenes Dağ[61], Çadır Höyük[62] ve Yalıncak’ta[63] ele geçmiştir.

SONUÇ

Son yıllarda geliştirilen Yassıhöyük/ Gordion[64], Boğazköy/Büyükkaya[65], Kaman-Kalehöyük[66], Çadır Höyük[67] ve Liman Tepe[68] kazıları ile Hydas yüzey araştırmaları[69] ve bulguları daha sonra değerlendirilen Hisarlık Tepesi/Troya VIIb2[70] ve Tel-el Cüdeyde[71] kazıları özellikle Hint İmparatorluğu'nun yaklaşık olarak İÖ 1190 yıllarında yıkılışı ve Son Tunç Çağı’nın sona ermesi ile başlayan Karanlık Çağ’ın, gerçekte Demir Çağları'nın Erken bölümü yani Erken Demir Çağı (İÖ 1190-850) olduğunu açıkça ortaya koymuşlardır. Amasya ili sınırları içinde hem tarafımdan hem de benden önce yapılan yüzey araştırmalarında Erken Demir Çağı özelliği gösteren çanak-çömleklere rastlanmamıştır. Buna karşın, Orta Karadeniz Bölgesi’nde 1986 yılından beri yüzey araştırmaları yapmakta olan M. Özsait ve N. Özsait, Amasya ve Samsun illerindeki bazı yerleşmelerde buldukları birtakım çanak-çömlek parçalarının Erken Demir Çağı’na ait olduklarını ileri sürmüşlerdir[72]. Bu yerleşmeler; Amasya ili Merkez İlçe’de Örenler, Göynücek ilçesinde Ayvalıpınar I ve Ayvahpınar II, Merzifon ilçesinde Oymağaç-Kalebaşı, Karatepe, Büyük Küllük Tepe, Küçük Küllük Tepe, Akkaya, Elma Tepesi, Körceviz, Kızkayası, Alacapınar Tepe, Dericik I, Civektepe, Onhoroz Tepe, Aliağa Pınarı, Gümüşhacıköy ilçesinde Karacaören I, Kaleciktepe ve Çaltepe, Hamamözü ilçesinde Karataş ve Yeniköy ve Suluova ilçesinde Yoğurtçubaba Tepesi, Samsun ili Ladik ilçesinde Sarıgazel, Salur-Yüktepe ile Havza ilçesinde Sivri Tepe’dir. M. Özsait ve N. Özsait söz konusu bu yerleşmelerde buldukları bazı çanak-çömlek parçalarının kırmızı boya bezemeye sahip olmaları ve façetalı görünümleri nedeniyle Boğazköy-Büyükkaya Erken Demir Çağı çanak-çömlek parçalarına benzediklerini ve bu nedenle de bunların Hitit kültür etkisindeki yerel halklara, daha çok da Kaşkalar’a ait olabileceğini belirtmişlerdir[73]. Ancak, M. Özsait ve N. Özsait’in Boğazköy- Büyükkaya çanak-çömlek parçalarına benzediğini ileri sürdüğü söz konusu örneklerin teknik yapı, form ve bezeme açısından Orta Karadeniz ve Orta Anadolu bölgeleri Orta ve Geç Demir Çağı örneklerinden hiçbir farkı bulunmadığı açıkça görülmektedir.

Öncelikle söz konusu bu örnekler içinde yer alan bezeksiz çanak-çömlek parçalarının kesin tarihlendirilmelerinin çok zor olduğunu belirtmem gerekir. Çünkü, M. Özsait ve N. Özsait’in yayınlamış olduğu bu bezeksiz parçaların[74] koşutları Kaman-Kalehöyük, Alişar Höyük, Boğazköy, Alaca Höyük, Kültepe ve Maşat Höyük gibi merkezlerde hem Orta hem de Geç Demir Çağı’nda yaygın olarak görülmektedir. Boya bezekli çanak-çömlek parçalarının tarihlendirilmeleri de çok tartışmalıdır. Örneğin Civek Tepe’de ele geçmiş olan bir çanak parçası[75] hem form hem bezemesinin ağız kenarı içine yapılmış olması ve hem de üçgen motifiyle Doğu Anadolu[76], Azerbaycan[77] ve Batı İran’da[78] Urartu sonrası yayılım alanı bulmuş olan “triangle ware” adı verilen Geç Demir Çağı boya bezekli çanak-çömlek geleneğine çok benzemektedir. Bunlara ek olarak Aliağa Pınarı[79], Küçük Küllük Tepe[80], Onhoroz Tepe[81], Oymaağaç-Kalebaşı[82] ve Yeniköy’de[83] ele geçmiş olan ve çoğunlukla dudakları ile dudak içi-dışı kısa ve basit çizgilerle yapılmış bezemenin de yine ayırt edici bir özellik olmadığını ve bu tür bezemenin uygulanmış olduğu formların Orta ve Geç Demir Çağı’nda birçok merkezde yaygın olarak görüldüğünü belirtmeliyim. Yine Erken Demir Çağı’na ait olduğu öne sürülen ve Küçük Küllük Tepe[84], Ayvalıpınar I[85] ve Karatepe’de[86] ele geçmiş olan basit boya bezekli kulp parçaları hem Orta hem de Geç Demir Çağı’nda yaygın olarak görülmektedirler. Küçük Küllük Tepe’de bulunmuş olan içi nokta dizisi ile bezenmiş tekerlek benzeri motifin en yakın benzerleri Boğazköy[87], Alişar Höyük[88] ile İkiztepe’de[89] ele geçmiştir ve bunların hepsi Geç Demir Çağı’na aittir. Orta Anadolu Bölgesi Orta ve Geç Demir çağları boya bezekli çanak-çömleğinin en sevilen motiflerinden biri olan üçgen motileri ise Küçük Küllük Tepe[90], Onhoroz Tepe[91] ve Yeniköy’de[92] ele geçmiş çanak-çömlek parçaları üzerinde görülmektedir ve bunların Erken Demir Çağı’na tarihlenmelerini gerektirecek hiçbir özellikleri yoktur.

M. Özsait ve N. Özsait Boğazköy-Büyükkaya Erken Demir Çağı çanak- çömleği ile en yakın benzerliği kurduğu örnekler içi noktalarla bezenmiş üçgen motifli parçalardır. Bunlar Küçük Küllük Tepe[93], Onhoroz Tepe[94], Örenler[95] ve Yeniköy’de[96] bulunmuşlardır. Ancak Boğazköy-Büyükkaya gibi tabaka buluntusu olmaması bunların tarihlendirmelerini güçleştirmektedir. Ayrıca, Demir Çağı’nın hangi dönemine ait oldukları konusu bile çok tartışmalı olan yüzey toplaması bu çanak-çömlek parçalarını M. Özsait ve N. Özsait’in Erken Demir Çağı’nın Erken, Orta ve Geç Safhalarından Orta ve Geç’e tarihleyebilmeleri[97] ise oldukça ilginçtir. Tarafımdan yapılan yüzey araştırmalarında Alıcık Höyük’te bulduğum ve içi noktalarla bezenmiş üçgen motifli bir çömlek parçası (Lev.l/2=Res.3), Alaca Höyük Geç Demir Çağı’na ait bir çömlek parçası üzerindeki bezeme[98] ve Alişar Höyük[99] ile Kocabaş Kolleksiyonu’nda yer alan Konya-Karapınar kökenli Geç Demir Çağı testileri üzerindeki içi noktalarla bezenmiş üçgenlerle[100] benzeşmektedir. İçleri noktalanmış boya bezeme üçgen motifleri Eskiyapar’da gaga ağızlı testiler[101] ve çömlekler[102] üzerinde görülmektedir. Bu formlardan gaga ağızlı testilerin içi noktalı olarak bezenmiş üçgen bezemeli örneklerinin Boğazköy’ün bugüne değin yayınlanmış Erken Demir Çağı çanak-çömleği içinde görülmemesi[103], Eskiyapar gaga ağızlı testilerinin büyük olasılıkla Erken Demir Çağı sonlarına ya da Orta Demir Çağı başlarına tarihlenebileceğine işaret etmektedir. Ayrıca, içi noktalarla bezenmiş üçgen motiflerinin, Alişar Höyük[104] ve Alaca Höyük’ün Geç Demir Çağı çanak-çömleğinde[105] oldukça yaygın olduğunu da belirtmek isterim. Bunlara ek olarak Alaca Höyük’te bir çömlek parçası üzerinde görülen içleri noktalarla bezenmiş üçgenlerin oluşturmuş olduğu bir zarf motifi[106] ile Kaman-Kalehöyük’te ele geçmiş bir çömlek parçası üzerindeki yine içleri noktalanmış üçgenlerle meydana getirilmiş kelebek motif-leri[107] bu bezeme şeklinin çeşitlemeleri olarak değerlendirilebilirler. İçleri noktalanmış üçgen motifleri yalnızca Orta Karadeniz Bölgesi’nin Kara kesimi ve Orta Anadolu Bölgesi’nin Kızılırmak Kavsi içindeki bölümünde değil, aynı zamanda Orta Anadolu Bölgesi’nin güneyinde yani Konya-Karaman yöresinde de görülmektedir. Bunlardan biri Sızma Höyük’te ele geçmiştir ve içleri noktalı üçgen motifleri Geç Demir Çağı’na ait bir testi parçası üzerinde yer almaktadır[108]. Bu bölgede konumuzla ilgili en ilgiç örneklerin ele geçtiği merkez Karaman Derbe-Kertihöyük’tür. Bu höyükte yapılan araştırmalar sonucunda içleri noktalanmış üçgen motifleri hem boya bezeme hem de baskı- nokta tekniğinde görülmektedir. İçleri noktalarla bezenmiş boya bezeme üçgen motifleri bir çömlek parçası üzerinde yer almaktadır[109]. Konturları kazı tekniği ile noktaları ise baskı-nokta tekniği ile oluşturulmuş olan bir üçgen motifi ise koyu gri renkli bir çömlek parçası üzerinde bulunmaktadır[110]. Orta ya da Geç Demir Çağı’na tarihlenebilecek bu örnekler, içleri noktalanmış üçgen motiflerinin hem Erken Demir Çağı’na tarihlenmelerinin bir kural olamayacağını hem de yalnızca boya bezeme tekniğinde yapılmadıkla-rını kanıtlamaktadır. Ancak tüm bu değerlendirmelere karşın içleri noktalarla bezenmiş üçgen motiflerinin[111] Orta Karadeniz Bölgesi Kara Kesimi’nde Erken Demir Çağı kültürünün varlığına işaret ettiği olasılığının üzerinde de durulmalıdır. Ben bu çanak-çömlek parçalarının Boğazköy-Büyükkaya örneklerinden daha çok Erken Demir Çağı sonlarına ya da Orta Demir Çağı başlarına ait olduğunu düşündüğüm Eskiyapar örnekleri[112] benzeştiğini düşünmekteyim.

Bütün bunlara ek olarak, M. Özsait ile N. Özsait’in değerlendirdiği çanak-çömlek parçalarının büyük çoğunluğun elde şekillendirilmiş olmaları, bunların Erken Demir Çağı’na tarihlendirilmelerinde etkili olmuş gibi görünmektedir. Ancak, çanak-çömleği elde şekillendirmenin Erken Demir Çağı’nın bir özelliği olmadığı İkiztepe’de bulunmuş olan Geç Demir Çağı örneklerinden anlaşılmaktadır, ikiztepe’de ele geçmiş olan bezeksiz ve boya bezekli çanak-çömlek parçalarının çoğunluğunun elde şekillendirilmiş olduğu[113] görülmektedir. Yani Orta Karadeniz Bölgesi’nde el yapımı çanak- çömlekler yaygın olarak Geç Demir Çağı’nda da görülmektedir.

M. Özsait’in yukarıda değinilen varsayımına temel oluşturan ve Boğazköy-Büyükkaya’da Hitit imparatorluk Çağı çanak-çömleği ile birlikte ele geçtiği söylenen, kırmızı ve kahverengi üçgen motiflerine boya bezemeli çanak- çömlek parçaları için H. Genz, bunların Anadolu’nun Erken ve Orta Tunç Çağı geleneklerini taşıyan özelliklere sahip bulunduğunu, Anadolu dışı kökenli olmadıklarını ve Kaşkalar’la ilişkili olduklarını bir olasılık olarak be-lirtmektedir[114]. H. Genz’in bu varsayımının çok tartışmalı olduğu açıktır. Bunun temel olarak iki nedeni vardır. Birincisi, eğer Boğazköy-Büyükkaya Erken Demir Çağı boya bezekli çanak çömleği İlk Tunç Çağı ve Orta Tunç Çağı boya bezekli çanak-çömleklerinin geleneğini taşıyorsa, neden bu gelenek Hitit İmparatorluk Çağı’nda da devam etmemiştir. Bu durumda boya bezekli çanak-çömlek geleneğinin görülmediği Hitit İmparatorluk Çağı yani Son Tunç Çağı’nda yaklaşık 300 yıllık bir boşluk ortaya çıkmaktadır. İkincisi ise, H. Genz’in boya bezeme geleneğinin yaşadığı bölge olarak Kaşkalar’ın oturduğu bölgeyi işaret etmesidir. Hitit yazılı belgelerinden bilindiği kadarıyla Kaşkalar Orta Anadolu Bölgesi’nin kuzeyinde yani Batı ve Orta Karadeniz bölgelerinde yaşamışlardır[115]. Orta Anadolu Bölgesi İlk Tunç Çağı boya bezekli çanak-çömlek kültürleri olan intermediate ve Alişar III boya bezeme gelenekleri, Maşat Höyük’teki tek bir örnek[116] hariç Batı ve Orta Karadeniz bölgelerinde bugüne değin ele geçmemiştir. Öyle anlaşılıyor ki, intermediate ve özellikle Alişar III boya bezekli çanak-çömlekleri için Karadeniz Dağları doğal bir sınır oluşturmuştur. Bu durumda Batı ve Orta Karadeniz bölgelerinde İlk Tunç Çağı ve Orta Tunç Çağı’nda, Boğazköy-Büyükkaya Erken Demir Çağı boya bezekli çanak-çömleklerine temel oluşturacak bir boya bezeme geleneği olmadığı bugünkü arkeolojik bilgiler ışığında anla-şılmaktadır. Bütün bu değerlendirmeler sonucunda H. Genz ile M. Özsait’in görüşlerinin sağlam temellere oturmadığı görülmektedir[117].

Boğazköy/Büyükkaya’daki ile benzer bir durum bilindiği üzere Yassıhö- yük/Gordion’da yaşanmıştır. Yassıhöyük/Gordion’da Son Tunç Çağı çanak- çömleği ile birlikte Erken Demir Çağı’na ait el yapımı, kaba bir çanak-çömlek grubu saptanmıştır[118]. Yani her iki yerleşmedeki ortak benzerlik Son Tunç Çağı çanak-çömleği ile birlikte yeni bir grup çanak-çömleğin birlikte görülmesidir. Aradaki tek fark Boğazköy/Büyükkaya’da yahn parçaların yanısıra boya bezekli örneklerin varlığıdır. Yassıhöyük/ Gordion’daki değişim Thrako-Frig göçleri ile açıklanmaktadır. Yassıhöyük/ Gordion’a göre daha doğuda bulunan ve Anadolu’nun orta kesiminde yer alan Boğaz-köy/Büyükkaya’daki bu yeniliğin ise Anadolu dışı bir göç hareketi olarak kabul edilmediği görülmektedir[119]. Kanımca Boğazköy/Büyükkaya Erken Demir Çağı çanak-çömleği Hisarlıktepesi/Troya, Yassıhöyük/ Gordion ve Kaman-Kalehöyük’teki gibi bir göç hareketini tartışmasız bir şekilde yansıtmaktadır. Bu durumda bu göç hareketinin kimliği tartışılmalıdır. Buradaki Erken Demir Çağı çanak-çömleklerini, Karadeniz Bölgesi’nde yaşamış oldukları bilinen ve bugüne değin hiçbir buluntuları ele geçmeyen Kaşkalar’dan daha çok doğudan Sivas yöresinden gelmiş olan insanlarla ile ilişkilendirmek daha doğru gibi görünmektedir. Çünkü güçlü Intermediate ve Alişar III boya bezemeli geleneklere sahip olan Sivas ili sınırları içinde[120] son yıllarda geliştirilen yüzey araştırmalarında Boğazköy ve Kaman-Kalehöyük Erken Demir Çağı örneklerine benzeyen çanak-çömlek parçaları ele geçmiş olduğu belirtilmektedir[121].

Orta Demir Çağı’nda (İÖ 850-650) Kızılırmak Kavsi içinde Boğazköy, Alaca Höyük, Hacı Bektaş Höyük (Suluca Karahöyük), Kaman-Kalehöyük, Maşat Höyük, Kayapınar Höyüğü, Eskiyapar, Alişar Höyük, Çadır Höyük ile Kızılırmak’ın güneyinde Kültepe, Sultanhanı, Yassıdağ, Topaklı ve Porsuk gibi önemli yerleşmeler görülmektedir. Söz konusu bu yerleşmelerde ele geçmiş bulunan, Alişar IV olarak bilinen, çoğunlukla stilize edilmiş siluet tekniğindeki geyik figürleri ile tek merkezli daire motiflerinden oluşan kompozisyonlarla bezenmiş, bazen de geometrik motiflerin oluşturduğu kompozisyonlara sahip boya bezekli çanak-çömlek grubu, Orta Demir Çağı’nın özellikle Kızılırmak kavsi içi ile güneyindeki karakteristik özelliğini oluşturur. Gerçekleştirdiğim yüzey araştırmalarında Alişar IV stilinin siluet geyiklerle bezenmiş örneklere rastlanmadı. Demir Çağı’nın bu döneminde bezeksiz çanak-çömleğin ağırlıkta rengi olan gri (Lev.2/3=Res.l 1, Lev.4/5=Res.23) ve koyu kahverengi (Lev.l/6-7=Res.7-8, Lev.2/2=Res.10, Lev.4/2=Res.20) mallar Amasya Demir Çağı yerleşmelerinde çok sayıda ele geçti.

Kızılırmak kavsi içi ile güneyinde Orta Demir Çağı’ndan beri tekdüze bir üretim yapan çanak-çömlek atölyelerinin stillerinde, Geç Demir Çağı’ndan (İÖ 650-500) itibaren özellikle bezeme açısından bazı önemli değişimler olduğu gözlenmiştir. Siluet görünümlü geyik figürleri yerine, değişik stilllerde çizgisel ya da reserve tekniklerde yapılmaya başlanan ve daha doğal bir görünüm sergileyen geyik figürleri ortaya çıkmıştır. Kuş figürlerinde sayı ve görünüm zenginliği artarken, boğa, merkep, karaca, keçi, aslan, köpek, balık ve böcek figürleri kompozisyonlar içinde ana öge olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bunların yanısıra kanatlı boğa ve sfenks gibi karışık yaratıklar ile ne oldukları tam olarak anlaşılamayan Tanımlanamayan Garip Varlık figürleri de ortaya çıkmıştır. Orta Demir Çağı’nda sayıca çok az olan ve oldukça stilize yapılmış insan figürleri Geç Demir Çağı’nda ön plana alınmıştır. Frigler’in ana tanrıçası olan, ancak Anadolu’da Neolitik Çağ’dan beri tapınılan Kibele, bu dönemde çanak-çömlek üzerinde betiınlenmiştir. Söz konusu bu yenilikler ile değişimlerden Kızılırmak kavsi içi ile güneyindeki çanak-çömlek atölyelerinin Geç Demir Çağı’nda gelişen siyasal olaylardan etkilendiklerini ve bu durumu üretimlerine yansıttıklarını açıkça anlamaktayız. Örneğin birdenbire ortaya çıkan at ve süvari figürleri büyük olasılıkla Avrasyalı adı göçebe savaşçılarının bir etkisidir. Bunun yanında bezeksiz olarak görülen çift kulplu çömlekler dışında, çanak-çömlek üzerine betimlenmiş taçlı ve sakallı sfenks figürlerinin ise, İran yani Med-Akhamenid etkisi olduğu açıktır. Geç Demir Çağı’nda figür ve motiflerin dışında boya bezeme tekniğinde de göze çarpan bazı önemli değişikler meydana gelmiştir. Geleneksel renkler olan koyu kırmızı, kahverenginin tonları ile siyah bezemelerde kullanılmaya devam etmiş, ancak bunun yanında bir yenilik olarak figürler ile kompozisyonlar beyaz ya da bej rengi tonlarındaki zeminli çerçeveler içine yapılmaya başlanmıştır. Çerçeve tekniği bir süre sonra beyaz renk zemin yapılmadan da uygulanmıştır.

Gerçekleştirdiğim yüzey araştırmalarında Amasya Demir Çağı yerleşmelerinde ele geçen boya bezekli Geç Demir Çağı çanak-çömleğinde özellikle geometrik motiflerle oluşturulmuş bezemeler dikkati çekmektedir. Bunlar çanaklar (Lev.l/3=Res.4, Lev.4/6=Res.24), çömlekler (Lev.2/4=Res.l2, Lev.3/6=Res.l8, Lev.5/5-6=Res.29-30), testiler (Lev.3/3-4=Res.l5-16) ve kraterler (Lev.5/4=Res.28) üzerinde görülmektedir. Çoğunluğunu yatay ya da dikey koşut veya birbirini kesen çizgilerin oluşturduğu bezemelerin dışında, artık Batı İran kökenli oldukları konusunda şüpheler olan[122] “triangle ware” (Lev.l/2=Res.3) ve “festoon ware” (Lev.l/l=Res.2) benzeri 2 çömlek parçası da ele geçti. Amasya Müzesi uzmanı C. Özdemir tarafından Amasya Kalesi’nin yamaçlarında yapılmış araştırmalarda ele geçmiş olan bir testi parçası[123] üzerindeki fisto motifleri (Res.31), Geç Demir Çağı’nda Amasya yöresinde fisto motifinin yaygın olduğuna işaret etmektedir.

İÖ 5. yüzyılın başlarından İÖ 4. yüzyılın ortalarına yani Helenistik Çağa kadar olan süreçte yani Geç Demir Çağı'nın Geç Evresi’nde Kızılırmak kavsi içinde geleneksel özelliklerini sürdüren, ancak bir yanda da dış etkileri bünyesinde toplayan kimi çanak-çömlek atölyelerinin üretim yapmaya devam ettikleri anlaşılmaktadır. Kara Samsun/ Amisos, Maşat Höyük, Boğazköy, Alaca Höyük, Eskiyapar, Hacı Bektaş Höyük, Kaman Kalehöyük, Kırşehir Höyük, Alişar Höyük ve Büyüknefesköy/Tavium’da ele geçmiş olan açık renk zeminli bezemeye sahip çanak-çömlekler bu durumu açıkça belgelemektedir.

Bu döneme yani Geç Demir Çağı'nın Geç Evresi’ne[124] ait üç örnek ele geçmiştir (Lev.l/4=Res.5, Lev.3/l=Res.l3, Lev5/5=Res.l7). Bunlara ek olarak Amasya Müzesi’nde korunmakta olan ve Gümüşhacıköy yöresinde ele geçmiş bulunan ve boya bezekli bir çanağın gövdesi üzerinde yer alan kompozisyonda dalları topçuklarla biten ağaç benzeri bir motiften çıktığı gözlenen bir sarmaşık yaprağı motifiyle bezenmiş bir çanak parçası[125] (Lev.6/1 = Res.32), bu dönemdeki bitkisel bezemenin Amasya’daki en güzel örneklerinden biridir.

Amasya'da Demir Çağı geleneklerini güçlü bir şekilde sürdüren yerel bir Helenistik Çağ boya bezekli çanak çömlek geleneği olduğu Göynücek’in Harmancık köyünde ele geçmiş olan sarmaşık yapraklı bir kompozisyona sahip tüm durumdaki bir çanaktan[126] (Lev.6/2 a-b=Res.33 a-c) anlaşılmaktadır.

Amasya İli sınırları içinde gerçekleştirdiğim yüzey araştırmasının diğer önemli bir sonucu ise, Avrasyalı atlı göçebe savaşçılara ait bazı ipuçlarının yakalanmış olmasıdır. Geç Demir Çağı'nda Kafkaslar üzerinden Anadolu’ya giren ve Yassıhöyük/ Gordion'u yakıp yıkan Avrasyalı atlı göçebe savaşçılarından Kimmerler'in bazı boylarının Paphlagonia üzerinden Orta Karadeniz Bölgesi'ne oradan da Doğu Karadeniz Bölgesi’ne kadar ilerlemiş oldukları düşünülmektedir[127]. Bunlara ait arkeolojik kalıntılar -fazla olmamasına karşın- bu durumu kanıtlar niteliktedir. Tokat ili Zile ilçesi yakınlarında yer alan Maşat Höyük’ün I. Yapı Katı’nda ortaya çıkarılan bir at gömüsü[128] ile İskit tipi okuçları[129] Avrasya atlı savaşçılarının Orta Karadeniz Bölgesi’ndeki varlıklarına işaret etmektedir. Amasya ilinde ise Avrasya atlı savaşçılarına ait arkeolojik bulgular daha da fazladır. Gümüşhacıköy ilçesi İmirler Köyü Yedi Pelitler Mevkii’nde yasadışı kazılar sonucunda tahrip edilmiş olan, bir kurgan tipi bir mezarın[130] atıyla birlikte gömülmüş Avrasyalı atlı göçebe savaşçılarının bir komutanına ait olduğu anlaşılmaktadır. Bu tip kurganların Orta Karadeniz Bölgesi'nde yaygın olduğuna, 1978 yılında Amasya Müzesi tarafından satın alınmış olan 250 adet İskit tipi tunç okucu da işaret etmektedir. Çünkü, okuçlarını müzeye satan kişi bunları Samsun'un Ladik ile Amasya'nın Taşova ilçeleri arasındaki bir vadide soyulmuş bir mezarın içinde bulduğunu belirtmiştir[131]. Bu bilgiler doğrultusunda yüzey araştırmalarım sırasında, Taşova ilçesine özel bir önem vererek bu tip kurganların varlığı konusunda çok ayrıntılı incelemeler gerçekleştirdim. Bu incelemeler sonucunda kutsal kişilerin yattığına inanılan bazı küçük ve yapay tepeler dikkatimi çekti[132]. Üst kısımlarında, moloz taşlardan oluşturulmuş 2 x 3 m boyutunda oval biçimli konstrüksiyonlar bulunan, yükseklikleri 3-4 m ve çapları ise 5-6 m olan bu tepeler kurgan olabilecekleri şüphesiyle tarafımızdan belgelendi. Toplam sayısı şimdilik iki olan bu tepelerden birisi Çallı Evliya adıyla bilinmektedir. Çallı Evliya (Res.34) Yeşilyurt (eski Sepedi Oba) köyünün 5 km güneydoğusunda, Yeşil yurt-Taşova yolunun kenarında yer almaktadır (bkz. Harita Yer No. 12). Çallı Evliya 6 m çapında ve 4 m yüksekliğindedir. Bu tepelerden diğeri ise Geyik Baba adıyla anılmaktadır. Gürsu (eski Tekdüze) köyünün 1 km güneyinde yer alan (bkz. Harita Yer No.13) Geyik Baba (Res.35) 6 m çapında ve 4 m yüksekliğindedir. Bu küçük tepelerin tümülüslerden oldukça küçük olmaları ve içinde kutsal bir şahsın yattığına inanılması yani ölüye saygı geleneği taşıması bunların kurgan olma olasılığını yükseltmektedir. Ancak, bu küçük tepeler değerlendirilirken bunların küçük tümülüsler olabileceği de hiçbir zaman gözden çıkarılmamalıdır. İçeriklerinin tam olarak anlaşılabilmesi için bu küçük tepelerde mutlaka kazı yapılmalıdır. Yöredeki olası kurganların bazılarının ise konilerinin tarım faaliyetleri ve erozyon nedenleriyle aşınmış olabileceği ve yüzeyden farkedilemeyeceği de düşünülmelidir. Bu nedenlerle yöredeki kurganların sayılarının gelecek yıllarda yapılacak olan araştırmalarla veya tesadüflerle artacağı açıktır.

Sonuç olarak Amasya ili Demir Çağı yerleşmelerinin çanak-çömleğe da-yanarak bir yandan Orta Karadeniz Bölgesi'nin diğer illeri olan Samsun’da Akalan/Pteria ve Tokat’ta Maşat Höyük ile yakın benzerliklere sahip olduğu görülürken, diğer yandan Orta Anadolu Bölgesinin önemli yerleşmeleri olan Kırşehir’de Kaman-Kalehöyük ve Hacıbektaş Höyük (Suluca Karahöyük), Çorum’da Eskiyapar, Alaca Höyük ve Boğazköy, Yozgat’ta Alişar Höyük, Çadır Höyük ve Kerkenes Dağ, Kayseri’de Kültepe, Kululu ve Eğriköy Höyüğü ile Kızılırmak’ın batısında Ankara’da Yalıncak Demir Çağı yerleşmeleri ile benzerliklere sahip olduğunu söyleyebiliriz. Bunlara ek olarak son yıllarda geliştirilen Kastamonu[133], Sivas[134] ve Ordu[135] illeri yüzey araştırmaları, söz konusu bu illerde de özellikle boya bezekli gelenek açısından Amasya ile benzerlikler olduğunu ortaya çıkarmıştır.

KATALOG

Levha 1/1 : Çömlek gövde parçası. Yük. 4.1 cm, Gen. 3.8 cm, Kal. 0.8 cm, Açık kiremit rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkılı. Bezeme dış yüzeye çok koyu kahverengi ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Niyazbaba Tepesi.

Benzerleri: Maşat Höyük II. Yapı Katı. Özgüç 1982, Şek.H/11; Kaman- Kalehöyük liai Yapı Katı. Omura 1992a, Lev.VI/6, Res.III/7; Kültepe Geç Yapı Kau. Özgüç 1971: Res.82

Levha 1/2: Çömlek gövde parçası. Yük. 3.6 cm, Gen. 5.1 cm, Kal.0.8 cm, Kiremit rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkılı. Bezeme dış yüzeye kırmızımsı kahverengi ile yapılmış.Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Alıcık Höyük.

Benzeri: Alaca Höyük. Koşay 1938: Lev.VI/9

Levha 1/3: Çanak ağız parçası. A. Çapı 16.2 cm, Yük. 4.5 cm. Kal. 0.7 cm, Pembemsi bej rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Orta açkılı. Bezeme iç yüzeye koyu kırmızı ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Alıcık Höyük.

Benzerleri: Boğazköy/Büyükkale I. Yapı Katı. Bossert 2000: Taf.65/701, 704

Levha 1/4: Çanak ağız parçası. A. Çapı 19.1 cm. Yük. 4.2 cm, Kal.0.7 cm, Açık portakal rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Kiremit rengi astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkılı. Bezeme dış yüzeye koyu kahverengi ve açık bej ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı Geç Evre. Alıcık Höyük.

Benzeri: Kaman-Kalehöyük. Omura 1992a: Lev.VI/3

Levha 1/5: Çanak ağız parçası. A. Çapı 18.2 cm, Yük. 3.3 cm, Kal.0.9 cm. Kahverengi hamuru ince ve orta bitki ile orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Onhoroz Tepe.

Benzerleri: Boğazköy/Büyükkaya. Bossert 2000: Taf.76/892; Boğazköy/Büyükkale. Bossert 2000: Taf.83/995

Levha 1/6: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 27.5 cm, Yük.4.2 cm, Kal.0.8 cm. Açık kahverengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Onhoroz Tepe.

Benzerleri: Maşat Höyük III. Yapı Katı Erken Safha. Özgüç 1982: Şek.L/18; Boğazköy/Büyükkalc. Bossert 2000: Taf.29/263

Levha 1/7: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 22.8 cm, Yük.3.5 cm, Kal. 0.9 cm. Açık kahverengi hamuru ince ve orta bitki ile orta mineral katkılı. Ha-murunun renginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Onhoroz Tepe.

Benzeri: Maşat Höyük III. Yapı Katı Erken Safha. Özgüç 1982: Şek.M/17

Levha 2/1: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 29.2 cm, Yük.3.7 cm, Kal.0.8 cm, Pembemsi bej rengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamuru-nun renginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Onhoroz Tepe.

Benzeri: Boğazköy/Aşağı Şehir. Bossert 2000: Taf.54/566

Levha 2/2: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 28.8 cm. Itük. 4.7 cm, Kal. 1 cm, Devetüyü rengi hamuru ince bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Onhoroz Tepe.

Benzerleri: Boğazköy/Büyükkale. Bossert 2000: Taf.5/38, 24/221

Levha 2/3: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 30.4 cm. Yük. 9.1, Kal. 1.1 cm. Grimsi kahverengi hamuru orta ve iri bitki ile orta ve iri mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Onhoroz Tepe.

Benzerleri.Boğazköy Büyükkaya. Bossert 2000: Taf.1/36; Alişar Höyük. Osten 1937a: Fig.451/1

Levha 2/4: Çömlek gövde parçası. Yük. 3.5 cm, Gen. 3.2 cm, Kal.0.7 cm. Pembemsi bej rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkıh. Bezeme dış yüzeye koyu kırmızı ile yapılmış.Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Onhoroz Tepe.

Benzerleri: İkiztepe Tepe III. Bilgi 1999a: Fig. 13/6-9

Levha 3/1 : Çömlek ağız parçası. A. Çapı 7.2 cm, Yük. 5.1 cm, Kal.0.7 cm, Pembemsi bej rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkılı. Bezeme dış yüzeye açık kahverengi, kiremit ve açık bej ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı Geç Evre. Ala- capınarTepe (Hayrettin I).

Benzeri: Alişar Höyük. Osten 1937b: Pl.V/5

Levha 3/2: Çanak ağız parçası. A. Çapı 28.9 cm. Yük. 5.5 cm, Kal. 1.1 cm, Açık kahverengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. AlacapınarTepe (Hayrettin I).

Benzeri: Boğazköy/Büyükkale Ia Yapı Katı. Bossert 2000: Taf.34/315

Levha 3/3: Testi gövde parçası. Yük. 8.5 cm, Gen. 8.1 cm, Kal.0.8 cm, Açık kiremit rengi hamuru ince ve orta bitki ile ince ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. Orta pişmiş. Orta açkıh. Bezeme dış yüzeye siyah ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Delicik Tepe (Hayrettin II).

Benzerleri: Akalan/Pteria. Cummer 1976: Fig.2/18; Maşat Höyük II. Yapı Katı. Özgüç 1982: Şek.K/11, Iev.65/5; Eskiyapar. Bayburtluoğlu 1979: Lev.l82/35; Kerkenes Dağ. Schmidt 1929: Fig.54; Alişar Höyük. Osten 1937b: Fig.36/d.744; Kültepe. Özgüç 1971: Lev.XIX/2

Levha 3/4: Testi ağız parçası. Yük. 5.2 cm. Gen. 5.5 cm. Kal. 0.8 cm, Sarımsı devetüyü rengi hamuru ince bitki ile ince ve orta mineral katkılı. Ha-murunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkıh. Bezeme ağız kenarı ve kulp üzerine siyah ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Delicik Tepe (Hayrettin II).

Benzerleri: Alişar Höyük. Osten 1937a: Fig.441/4-6; Hacıbektaş Höyük (Suluca Karahöyük). Sümer/Balkan 1968: Res.28; Eğı iköy Höyüğü. Daıga 1959: Pl.XXXI/1-la

Levha 3/5: Çömlek gövde parçası. Yük. 6 cm, Gen. 6.6 cm. Kal. 0.8 cm, Açık devetüyü rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkıh. Bezeme dış yüzeye siyah, koyu kahverengi ve bej ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı Geç Ene. Delicik Tepe (Hayrettin II)

Benzeri: Alişar Höyük. Osten 1937b: Fig.38/c.53

Levha 3/6: Çömlek gövde parçası. Yük. 5.5 cm, Gen. 6.2 cm, Kal.0.9 cm, Koyu kiremit rengi hamuru orta bitki ile ince ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarh. İyi pişmiş. Zayıf açkıh. Bezeme dış yüzeye koyu kah-verengi ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Delicik Tepe (Hayrettin II).

Benzeri: Yalıncak. Tezcan 1966: Lev.XXI/sağda alttaki parça

Levha 4/1 : Çömlek ağız parçası. A. Çapı 12.3 cm, Yük. 4.3 cm, Kal. 0.7 cm, Pembemsi bej rengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun rejıginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapııju. Orta Demir Çağı. Samadolu Höyüğü.

Benzerleri: Alişar Höyük. Schmidt 1933: Pl. V/b (1880:68); Osten 1937b: Fig.67/3; Akurgal 1955: Taf.31/b üstteki örnek

Levha 4/2: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 12.1 cm, Yük.3.2 cm. Kal. 0.9 cm, Açık kahverengi hamuru orta ve iri bitki ile orta ve iri mineral katkılı. Astarsız. Kötü pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Yoğurtçubaba Tepesi.

Benzeri: Maşat Höyük III. Yapı Kaü Erken Safha. Özgüç 1982: Şek.M/8

Levha 4/3: Çanak ağız parçası. A. Çapı 22.6 cm, Yük. 4.5 cm, Kal. 0.8 cm, Açık gri rengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarh. İyi pişmiş. Zayıf açkıh. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Dereağıl Tepesi.

Benzeri: Boğazköy/KuzeyBatı Yamacı. Bossert 2000: Taf.71/808

Levha 4/4: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 8.1 cm. Yük. 6.9 cm, Kal. 1.1 cm, Gri rengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarh. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Oluz Höyük.

Benzeri: Kululu. Özgüç 1975: Şek. 11

Levha 4/5: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 14.1 cm, Yük. 3.1 cm, Kal. 0.7 cm. Gri rengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarh. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Oluz Höyük.

Benzeri: Boğazköy/Büyükkale ila Yapı Kau. Bossert 2000: Taf.2/14

Levha 4/6: Çanak ağız parçası. A. Çapı 24.1 cm, Yük. 3.5 cm, Kal. 0.8 cm, Pembemsi bej rengi hamuru ince ve orta bitki ile orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkılı. Bezeme dış yüzeye çok koyu kahverengi ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Doğantepe.

Benzerleri: Boğazköy/Kuzeybatı Yamacı. Bossert 2000: Taf.64/692; Kululu Geç Safha. Özgüç 1971, Res.109

Levha 4/7: Çanak ağız parçası. A. Çapı 27.8 cm, Yük. 2.5 cm, Kal.0.8 cm, Pembemsi bej rengi hamuru ince ve orta bitki ile orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkılı. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Doğantepe.

Benzeri: Boğazköy/KuzeyBatı Yamacı. Bossert 2000: Taf.64/697

Levha 5/1 : Çömlek ağız parçası. A. Çapı 21.8 cm, Yük. 3.1 cm, Kal. 0.9 cm, Koyu devetüyü rengi hamuru orta bitki ile ince ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Zayıf açkılı. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Gediksaray Höyüğü.

Benzerleri: Alişar Höyük. Osten 1937a: Fig.446/31, 447/19

Levha 5/2: Çömlek ağız parçası. A. Çapı 25.9 cm, Yük. 3.6 cm, Kal.0.9 cm. Açık kahverengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. Orta pişmiş. Açkısız. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Gediksaray Höyüğü.

Benzeri: Boğazköy/Büyükkale I. Yapı Kau. Bossert 2000: Taf.4/23

Levha 5/3: Krater ağız parçası. A. Çapı 30.9 cm, Yük. 5.1 cm, Kal. 0.9 cm. Koyu kahverengi hamuru orta bitki ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Orta açkılı. Çark yapımı. Orta Demir Çağı. Gediksaray Höyüğü.

Benzeri: Boğazköy/Büyükkale. Bossert 2000: Taf.5/41

Levha 5/4: Krater ağız parçası. A. Çapı 48.4 cm, Yük. 10.4 cm, Kal. 1.4 cm, Açık kiremit rengi hamuru orta ve iri bitki ile ince ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Orta açkılı. Bezeme dış yüzeye çok koyu kahverengi ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Gediksaray Höyüğü.

Benzeri: Boğazköy/Büyükkale. Bossert 2000: Taf.17/163

Levha 5/5: Çömlek gövde parçası. 'Wik. 6.9 cm, Gen. 6.5 cm, Kal. 0.9 cm, Kiremit rengi hamuru ince ve orta bitki ile ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Orta açkılı. Bezeme dış yüzeye koyu kahverengi ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Gediksaray Höyüğü.

Benzerleri: Akalan/ Pteria. Cummer 1976: Fig. 1/5; Kerkenes Dağ. Schmidt 1929: Fig.61-62; Alaca Höyük. Koşay 1938: Lev.VI/13; Yalıncak. Tezcan 1966: Lev. XlV/alttaki parça, XXII/ortadaki parça; Çadır Höyük. Genz 2001: Fig.4/5

Levha 5/6: Çömlek gövde parçası. Yük. 3.4 cm, Gen. 6 cm. Kal. 0.7 cm, Açık kahverengi hamuru ince bitki ile ince ve orta mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Orta açkılı. Bezeme dış yüzeye koyu kahverengi ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı. Gediksaray Höyüğü.

Benzerleri: Akalan/ Pteria. Cummer 1976: Fig.1/5; Kerkenes Dağ. Schmidt 1929: Fig.61-62; Alaca Höyük. Koşay 1938: Lev.VI/13; Yalıncak. Tezcan 1966: Lev. XIV/alttaki parça, XXII/ortadaki parça; Çadır Höyük. Genz 2001: Fig.4/5

Levha 6/1: Çanak ağız parçası. A. Çapı 24 cm, Yük. 12.2 cm, Kal. 0.9 cm, Açık kahverengi hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun ren-ginde astarlı. İyi pişmiş. Orta açkılı. Bezeme dış yüzeye kahverengi, koyu kahverengi ve açık krem ile yapılmış. Çark yapımı. Geç Demir Çağı Geç Evre. Gümüşhacıköy yöresi. Amasya Müzesi.

Yayın: Dönmez 2001b: Fig.l/Çiz.l

Levha 6/2 a-b: Çanak. A. Çapı 20, Yük. 7.5 cm. Kal. 0.8 cm, Devetüyü hamuru ince bitki ve ince mineral katkılı. Hamurunun renginde astarlı. İyi pişmiş. Orta açkılı. Bezeme dış yüzeye kızıl kahverengi ile yapılmış. Çark ya-pımı. Helenistik Çağ. Göynücek/Harmancık Köyü. Amasya Müzesi.

Yayın: Dönmez 2001b: Fig.2-3/Çiz.2-3

Harita. 1997-1999 Yüzey Araştırmalarında İncelenen Amasya İli Demir Çağı Yerleşmeleri I. Niyazbaba Tepesi, 2. Alıcık Höyük, 3. Onhoroz Tepe, 4. Alacapınar Tepe (Hayrettin I), 5. Delicik Tepe (Hayrettin II). 6. Samadolu Höyüğü, 7. Yoğurtçubaba Tepesi, 8. Dereağıl Tepesi. 9. Oluz Höyük. 10. Doğantepe, 11. Gediksaray Höyüğü. 12. Çallı Evliya, 13. Geyik Baba

Tablo 1. KRONOLOJİ TABLOSU

Levha 1. .

Levha 2. .

Levha 3. .

Levha 4. .

Levha 5. .

Levha 6. .

Resim 1. Niyazbaba Tepesi'nin Genel Görünüşü

Resim 2. Niyazbaba Tepesi'nden Çömlek Parçası

Resim 3. Alıcık Höyük'ten Çömlek Parçası

Resim 4. Alıcık Höyük'ten Çanak Parçası

Resim 5. Alıcık Höyük'ten Çanak Parçası

Resim 6. Onhoroz Tepe'den Çanak Parçası

Resim 7. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası

Resim 8. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası

Resim 9. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası

Resim 10. Onhoroz Tepe'den Krater Parçası

Resim 11. Onhoroz Tepe’den Krater Parçası

Resim 12. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası

Resim 13. Alacapınar Tepe’den Çömlek Parçası

Resim 14. Alacapınar Tepe’den Çanak Parçası

Resim 15. Delicik Tepe'den Testi Parçası

Resim 16. Delicik Tepe'den Testi Parçası

Resim 17. Delicik Tepe'den Çömlek Parçası

Resim 18. Delicik Tepe'den Çömlek Parçası

Resim 19. Samadolu Höyüğü’nden Çömlek Parçası

Resim 20. Yoğurtçubaba Tepesi’nden Çömlek Parçası

Resim 21. Dereağıl Tepesi‘nden Çanak Parçası

Resim 22. Oluz Höyük'ten Çömlek Parçası

Resim 23. Oluz Höyük'ten Çömlek Parçası

Resim 24. Doğan Tepe’den Çanak Parçası

Resim 25. Gediksaray Höyüğü’nden Çömlek Parçası

Resim 26. Gediksaray Höyüğü’nden Çömlek Parçası

Resim 27. Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası

Resim 28 . Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası

Resim 29. Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası

Resim 30. Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası

Resim 31. Amasya Kalesi’nden Testi Parçası

Resim 32. Gümüşhacıköyü’nden Çanak Parçası

Resim 33. Göynücek / Harmancık Köyü’nden Çanağın Yandan Görünüşü

Resim 33 b-c . Göynücek / Harmancık Köyü’nden Çanağın içten ve Dıştan Görünüşü

Resim 34. Çallı Evliya' nın Genel Görünüşü

Resim 35. Geyik Baba'nın Genel Görünüşü

Kaynaklar

  • Akurgal 1955: E. Akurgal. Phrygische Kunst. Ankara.
  • Alp 1963: S. Alp. “Amasya Civarında Zara Bucağında Bulunan Hitit Heykeli ile Diğer Hitit Eserleri”, Anatolia/Anadolu VI, Ankara: 91-126.
  • Bahar 1999: H. Bahar. Demir Çağında Konya ve Çevresi. Konya.
  • Balkan/Sümer 1968: K. Balkan ve O. Sümer, “1967 Yılı Hacı Bektaş (Suluca Karahöyük) Kazısı Önraporu”, Türk Arkeoloji Dergisi XVI-2, Ankara: 15-19.
  • Bayburtluoğlu 1979: İ. Bayburduoğlu. “Eskiyapar Phryg Çağı’ VIII. Türk Tarih Kongresi, Cilt I, Ankara: 93-303.
  • Benter 2002: M. Benter. “II. Hydas Yüzey Araştırması 2000/Zweiter Hydas- Survey 2000”, 19. Araştırma Sonuçları Toplantısı-I, Ankara: 177-188.
  • Bilgi 1999a: Ö. Bilgi. “İkiztepe in die Late Iron Age” Anatolian Studies 49, London: 27-54.
  • Bilgi 1999b: "Samsun-İkiztepe Arkeolojik Kazıları Tepe III Çalışmaları. 1993 ve 1994 Dönemi Sonuçları", Anadolu Araştırmaları/Jahrbuch für Kleinasiatische Forschung XV, İstanbul: 137-165.
  • Bilgi 1999c: "Samsun-İkiztepe Arkeolojik Kazıları Tepe III Çalışmaları 1995 Dönemi Sonuçları", Anadolu Araştırmaları/Jahrbuch für Kleinasiatische Forschung XV, İstanbul: 167-190.
  • Blegen 1958: C. Blegen. Troy. Excavations Conducted by the University of Cincinnati 1932-1938. Vol.IV. Settlements Vila, Vllb and VIII. Princeton.
  • Bossert 2000: E.M. Bossert. Die Keramik Phrygischer Zeit von Boğazköy. Bo- ğazköy-Hattusa Ergebnisse der Ausgrabungen XVIII, Mainz am Rhein.
  • Buchholz 1973: H.G. Buchholz. "Grey Trojan Ware in Cyprus and Northern Syria", Bronze Age Migrations in the Aegean (R.A. Crossland ve A. Birchall). London: 179-87.
  • Cummer 1976: W.W. Cummer. “Iron Age Pottery from Akalan”, Istanbuler Mitteilungen 26, Berlin: 31-36.
  • Çınaroğlu 2003: A. Çınaroğlu. “Alaca Höyük 2001 Yılı Kazı Çalışmaları”, 24. Kazı Sonuçları Toplantısı-2, Ankara: 509-518.
  • Darga 1959: M.S. Darga. “An sujet des céramiques découvertes au Höyük d’Eğriköy”, Anadolu Araştırmaları 1,2/Jahrbuch für Kleinasiatische Forschung III,2, İstanbul: 195-201.
  • Dönmez 1999: Ş. Dönmez. “Sinop-Samsun-Amasya İlleri Yüzey Araştırması, 1997”, XVI. Araştırma Sonuçları Toplantısı-II, Ankara: 513-536.
  • Dönmez 2000a: “Sinop-Samsun-Amasya İlleri Yüzey Araştırması, 1998”, 17. Araştırma Sonuçları Toplantısı-2, Ankara: 229-244.
  • Dönmez 2000b: "Orta Karadeniz Bölgesi Yüzey Araştırması", Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (1932-1999). (Ed. O. Belli), Ankara: 330-334.
  • Dönmez 2000c: "Adana Müzesi'nden Boya Bezekli Bir Geç Demir Çağı Testisi", Türk Arkeoloji ve Etnografya Dergisi 1, Ankara: 5-8.
  • Dönmez 2001a: The Central Black Sea Region Survey”, İstanbul University’s Contributions to Archaeology in Turkey (1932-2000). (Ed. O. Belli), İstanbul: 302-306.
  • Dönmez 2001b: “Amasya Müzesi’nden Boya Bezekli İki Çanak Işığında Kızı-lırmak Kavsi Geç Demir ve Helenistik Çağları Çanak-Çömleğine Yeni Bir Bakış* TÜBA-AR 4, Ankara: 89-99.
  • Dönmez 2002a: “1997-1999 Yılları Yüzey Araştırmalarında İncelenen Samsun-Amasya İlleri İ.Ö. 2. Binyılı Yerleşmeleri”, Belleten LXV/244, Ankara: 873-903.
  • Dönmez 2002b: The 2nd Millennium BC Setdements in Samsun and Amasya Provinces, Central Black Sea Region, Turkey”, Ancient West & East 1/2, Leiden: 243-293.
  • Dönmez 2003a: The Early Iron Age Problem in the Central Black Sea Region”, Identifying Changes: The Transition from Bronze to Iron Ages in Anatolia and Its Neighbouring Regions. Proceedings of the International Workshop (Ed. B. Fischer, H. Genz, E. Jean ve K. Köroğlu). (İstanbul, November 8-9, 2002), İstanbul: 213-228.
  • Dönmez 2003b: “Yeni Bulguların Işığında Orta Karadeniz Bölgesi Demir Çağı Çanak-Çömleğine Bir Bakış”, Anadolu/Anatolia 24, Ankara: 1-17.
  • Dörpfeld 1902: W. Dörpfeld. Trója und Ilion I-II. Athen.
  • Dyson 1999: R.H. Dyson. Triangle-Festoon Ware Reconsidered”, Iranica Antiqua XXXIV, Gent: 115-144.
  • Emre 1996: K. Emre. The Early Bronze Age at Maşat Höyük”, Essays on Ancient Anatolia and Syria in the Second and Third Millennium B.C. (Ed. H.I.H. Prince T. Mikasa), Wiesbaden, 1-67.
  • Erkanal 1999: H. Erkanal. “1997 Liman Tepe Kazıları”, XX. Kazı Sonuçları Toplantısı-1, Ankara: 325-336.
  • Fischer 1963: F. Fischer. Die hethitische Keramik von Boğazköy. Berlin.
  • Genz 2000: H. Genz. “Die Eisenzeit in Zentralanatolien im Lichte der kera- mischen Funde vom Büyükkaya in Boğazköy/Hattusa’ TÜBA-AR 3, Ankara: 35-54.
  • Genz 2001: “Iron Age Pottery from Çadır Höyük”, Anatolica XXVII, Leiden: 159-170.
  • Genz 2003: ‘The Early Iron Age in Central Anatolia”, Identifying Changes: The Transition from Bronze to Iron Ages in Anatolia and Its Neighbouring Regions. Proceedings of the International Workshop (Ed. B. Fischer, H. Genz, E. Jean ve K. Köroğlu). (Istanbul, November 8-9, 2002), Istanbul: 179-191.
  • Gunter 1991: A.C. Gunter. Gordion Excavations Final Reports III. The Bronze Age. Pennsylvania.
  • Koşay 1938: H. Z. Koşay. Alaca Höyük. 1936’daki Çalışmalara ve Keşiflere Ait İlk Rapor. Ankara, TTKY.
  • Koşay/Akok 1966: H. Z. Koşay ve M. Akok. Alaca Höyük Kazısı 1940- 1948’deki Çalışmalara ve Keşiflere Ait İlk Rapor/Ausgrabungen von Alaca Höyük Vorbericht über die Forschungen und Entdeckungen von 1940-1948. Ankara, TTKY.
  • Koşay/Akok 1973: H. Z. Koşay ve M. Akok. Alaca Höyük Kazısı 1963-1967 Çalışmaları ve Keşiflere Ait İlk Rapor/Alaca Höyük Excavations Pre-liminary Report on Research and Discoveries 1963-1967. Ankara, TTKY.
  • Marro/Özdoğan/Tibet 1996: C. Marro, A. Özdoğan ve A. Tibet “Prospection Archéologique Franco-Turque dans la Region de Kastamonu (Mer Noire).Premier Rapport Préliminaire”, Anatolia Antiqua IV, Paris: 273-290.
  • Murat 1998: L. Murat."Hitit Dünyasında Gaşgaların Yeri", III. Uluslararası Hititoloji Kongresi, Ankara: 435-443.
  • Müller 1971: W. Müller. Trója. Leipzig.
  • Müller-Karpe 1995: V. Müller-Karpe. "Atlı Göçebelerden Kalma Anadolu’daki Kovanlı Savaş Kazmaları", In Memoriam/İ. Metin Akyurt-Bahat- tin Devam Anı Kitabı. Eski Yakın Doğu Kültürleri Üzerine İnceleme- ler/Studies for Ancient Near Eastern Cultures. Istanbul: 233-238.
  • Omura 1992a: S. Omura. Kaman-Kalehöyük I. Ibaraki.
  • Omura 1992b: “1990 Yılı Kaman-Kalehöyük Kazıları", XIII. Kazı Sonuçları Toplantısı I, Ankara: 319-336.
  • Osten 1937a: II. H. von der Osten. The Alishar Höyük Seasons of 1930-32. Part II (OIP XXIX), Chicago.
  • Osten 1937b: The Alishar Höyük Seasons of 1930-32. Part III (OIP XXX), Chicago.
  • Ökse 1994: A.T. Ökse. “Sivas İli 1992 Yüzey Araştırması”, XI. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara: 243-258.
  • Ökse 1995: “Sivas İli 1993 Yüzey Araştırması”, XII. Araştırma Sonuçları Top-lanası, Ankara: 317-328.
  • Ökse 1996: “Sivas İli 1994 Yüzey Araştırması”, XIII. Araştırına Sonuçları Top- lanusı-I, Ankara: 205-228.
  • Ökse 1997: “Sivas İli 1995 Yüzey Araştırması”, XIV. Araştırma Sonuçları Toplantısı-II, Ankara: 375-400.
  • Ökse 1999: “Sivas İli 1997 Yüzey Araştırması”, XVI. Araştırına Sonuçları Toplantısı-I, Ankara: 467-490.
  • Ökse 2000: “Sivas İli 1998 Yüzey Araştırması”, 17. Araştırma Sonuçları Top- lantısı-2, Ankara: 11-24.
  • Özcan 1991: B. Özcan. "Sulusaray-Sebastopolis Antik Kenti", I. Müze Kurtarma Kazılan Semineri, Ankara: 261-308.
  • Özdemir 2001: C. Özdemir. Amasya Kalesi ve Kral Kaya Mezarları. Amasya.
  • Özdoğan/Marro/Tibet 1997: A.Özdoğan, C. Marro ve A. Tibet “Kastamonu Yüzey Araştırması (1995)”, XIV. Araştırma Sonuçları Toplantısı-II, Ankara: 303-330.
  • Özdoğan/Marro/Tibet 1999:"Kastamonu Yüzey Araştırması 1997 Yılı Çalış-maları”, XVI. Araştırma Sonuçları Toplantısı-II, Ankara: 219-244.
  • Özdoğan/Marro/Tibet/Kuzucuoğhı 1998: A. Özdoğan, C. Marro, T. Aksel ve C. Kuzucuoğlu. “Kastamonu Yüzey Araştırması 1996 Yılı Çalışmaları”, XV. Araştırma Sonuçları Toplantısı-II, Ankara: 63-104.
  • Özgüç 1971: T. Özgüç. Demir Devrinde Költepe ve Civan/Költepe and Its Vicinity in die Iron Age. Ankara, TTKY.
  • Özgüç 1975: "Kululu Hakkında Yeni Gözlemler”, Anadolu/Anatolia XVII, Ankara: 1-18.
  • Özgüç 1978: Maşat Höyük Kazılan ve Çevresindeki Araştırmalar/Excavaüons at Maşat Höyük and Investigations in Its Vicinity. Ankara, TTKY.
  • Özgüç 1982: M aşa t Höyük II. Boğazköy'ün Kuzeydoğusunda Bir Hitit Merkezi/A Hittite Center Northeast of Boğazköy. Ankara, TİKY.
  • Özsait 1989: M. Özsait. “1987 Yılı Amasya-Suluova Tarihöncesi Araştırmaları", VI. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara: 287-300.
  • Özsait 1990: “1988 Yılı Gümüşhacıköy Çevresi Tarihöncesi Araştırmaları”, VII. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara: 367-380.
  • Özsait 1992: “1990 Yılında Ordu-Mesudiye Çevresinde Yapılan Yüzey Araş-tırmaları", IX. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara: 357-376.
  • Özsait 1993: “1991 Yıh Ordu-Mesudiye Yüzey Araştırmaları", X. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Ankara: 311-330.
  • Özsait 1998: “1995 ve 1996 Yıllarında Amasya Merzifon ve Gümüşhacıköy Yü-zey Araştırmaları", XV. Araştırma Sonuçları Toplantısı-II, Ankara: 143- 162.
  • Özsait 2003a: “2001 Yılı Samsun ve Amasya Yüzey Araştırmaları”, 20. Araştırma Sonuçları Toplanusı-2, Ankara: 127-140.
  • Özsait 2003b: “Les Céramiques du Fer Ancien dans les Régions de Amasya et de Samsun”, Identifying Changes: The Transition from Bronze to Iron Ages in Anatolia and Its Neighbouring Regions. Proceedings of the International Workshop (Ed. B. Fischer, H. Genz, E. Jean ve K. Kö- roğlu). (Istanbul, November 8-9, 2002), Istanbul: 199-212.
  • Özsait/Özsait 1998: M. Özsait ve N. Özsait. “Amasya’da M.Ö. II. Bin Yılı Yer-leşmeleri”, III. Uluslararası Hititoloji Kongresi, Ankara: 457-468.
  • Özsait/Özsait 2002a: “Les Céramiques du Fer Ancien (“L’ Age Obscur”) dans la Region Amasya-Merzifon”, Anatolia Antiqua X, De Baccard: 79-95.
  • Özsait/Özsait 2002b:“Amasya’da Erken Demir Çağ Keramikleri”, Arkeoloji ve Sanat 107, İstanbul: 17-24.
  • Özsait/Özsait 2002c: “Amasya-Merzifon Araştırmaları”, Anadolu Araştırma- ları/Jahrbuch für Kleinasiatische Forschung XVI, İstanbul: 527-552.
  • Parzinger 1995: H. Parzinger, “Bemalte Keramik aus Boğazköy-Hattuâa und die frühe Eisenzeit im westlichen Ostanatolian”, Beitráge zűr Kultur- geschicte Vorderasiens. Festschrift für Rainer Michael Boqhmer (Ed. U. Finkbeiner, R. Ditmann ve H. Hauptmann). Mainz: 527-536.
  • Parzinger/Sanz 1992: H. Parzinger ve R. Sanz. Die Oberstadt von Hattusa hethitische Keramik aus dem zentralen Tempelviertel. Funde aus den Grabungen 1982-1987. Berlin
  • Sains 1994: G.K. Sams. The Early Phrygian Pottery. The Gordion Excavations 1950-1973: Final Reports Volume IV. Pennsylvania
  • Schmidt 1929: E.F. Schmidt. “Test Excavations in the City on Kerkenes Dagh”, The American Journal of Semitic Languages and Literatures XLV/4, Chicago: 211-274.
  • Schmidt 1932: The Alishar Höyük Seasons of 1928 and 1929. Part I (OIP . Chicago.
  • Schmidt 1933: The Alishar Hüyük Seasons of 1928 and 1929. Part II (OIP . Chicago.
  • Schuchhardt 1941: C. Schuchhardt. Alteuropa. Die Entwicklung seiner Kul- turen und Völker. Berlin.
  • Schuler 1965: E. von Schuler. Die Kaskaer. Berlin.
  • Seeher 1996: J. Seeher. "Boğazköy-Hattuşa 1994 Yılı Kazı ve Onarım Çalışma-ları", XVII. Kazı Sonuçları Toplantısı I, Ankara: 249-261.
  • Sevin 1998: V. Sevin. “Van/Karagündüz Kazılarının Işığında Doğu Anadolu Geç Demir Çağı Çanak Çömleği", Light on Top of die Black Hill. Studies Presented to Halet Çambel/Karatepe’deki Işık. Halet Çaınbel’e Sunulan Yazılar. (Eds. G. Arsebük, M.J. Mellink ve W. Schrimer), İstanbul: 715-726.
  • Sevin 2002: “Late Iron Age Pottery' of the Van Region Eastern Anatolia: In tire Lights the Karagündüz Excavation", Mauerschau. Festschrift für Manfred Korfmann. Band 1. (Eds. R. Aslan, S. Blum, G. Kasti, F. Schweizer ve D. Thumm). Rcmshalden-Gnmbach: 475-482.
  • Ünal 1982: V. Ünal. "Zwei Graber eurasischer Reiternomaden im nördlichen Zentralanatolien", Beitràge zűr Allgemeinen und Vergleichenden Archàologie 4, Bonn; 65-81
  • Tarhan 1984: M.T. Tarhan. "Eski Anadolu Tarihinde Kimmerler", I. Araştırma Sonuçları Toplanası, Ankara: 109-120.
  • Tezcan 1966: B. Tezcan. 1964 Yalıncak Köyü Çalışmaları. Ankara.
  • Tigrel 1979: G. Tigrel. “Kocabaş Kolleksiyonundaki Karapınar Kaynaklı Frig Vazoları", VIII. Türk Tarih Kongresi, Cilt I, Ankara: 557-562.
  • Uysal 1990: M.V. Uysal. Karaman Derbe Kertihöyük. Archaologische unter- suchungen. Kayseri.

Dipnotlar

  1. Özsait 1990: 369.
  2. Dönmez 1999: 522.
  3. Özgüç 1982: Şek.H/11.
  4. Omura 1992a: Lev.VI/6. Res.III/7
  5. Özgüç 1971: Res.82.
  6. Dönmez 2000a: 235: Dönmez 2000b: 331; Dönmez 2001a: 303; Dönmez 2002a: 882, Res. 16; Dönmez 2002b: 263, Fig.16.
  7. Omura 1992a: Lev.VI/3.
  8. Bossert 2000: Taf.65/701.
  9. Bossert 2000: Taf.65/704.
  10. Koşay 1938: Pl.VI/9.
  11. Özsait 1998: 149; Özsait/Özsait 1998: 460-161.
  12. Dönmez 1999: 521-522; Dönmez 2000b: 331. Fig.5; Dönmez 2001a: 303. Fig.5; Dönmez 2002a: 881. Res. 14; Dönmez 2002b: 260-261, Fig.14.
  13. Bossert 2000: Taf.76/892.
  14. Özgüç 1982: Şek.L/18.
  15. Bossert 2000: Taf.29/263.
  16. Özgüç 1982: Şek.M/17.
  17. Bossert 2000: Taf.54/566.
  18. Bossert 2000: Taf.5/38, 24/221.
  19. Bossert 2000: Taf.1/36.
  20. Osten 1937a: Fig.451/1.
  21. Bilgi 1999a: Fig. 13/6-9.
  22. Dönmez 2000a: 235; Dönmez 2000b: 331; Dönmez 2001a: 303; Dönmez 2002a:882-883, Res.17; Dönmez 2002b: 263, Fig.17.
  23. Bossert 2000: Taf.34/315.
  24. Dönmez 2001b: 94.
  25. Osten 1937b: Pl.V/5.
  26. Dönmez 2000a: 235; Dönmez 2000b: 331;Dönmez 2001a: 303; Dönmez 2002a: 883, Res.18; Dönmez 2002b: 263-265. Fig.18.
  27. Cummer 1976: Fig.2/18.
  28. Özgüç 1982: Şek.K/11, Lcv.65/1
  29. Bayburtluoğlu 1979: Lev.182/35.
  30. Schmidt 1929: Fıg.54.
  31. Osten 1937b: Fig.36/d.744
  32. Özgüç 1971: PI.XIX/2.
  33. Balkan/Sümer 1968: Res.28
  34. Osten 1937a: Fig.441/4-6.
  35. Darga 1959: P1.XXXI/1-1 a.
  36. Osten 1937b: Fig.38/c.53.
  37. Tezcan 1966: Lev.XXI/sağda alttaki parça.
  38. Dönmez 2000a: 235; Dönmez 2000b: 331; Dönmez 2001a: 303; Dönmez 2002a: 881-882. Res.15; Dönmez 2002b: 261. Fıg.15.
  39. Schmidt 1933: Pl. V/B (1880: 68); Osten 1937b: Fig.67/3; Akurgal 1955: Taf.31/b üstteki örnek.
  40. Özsait 1989: 289
  41. Dönmez 1999: 521, Res.23-24; Dönmez 2000b: 331; Dönmez 2001a: 303; Dönmez 2002a: 884, Res.21; Dönmez 2002b: 266-268, Fig.21.
  42. Özgüç 1982: Şek.5/8.
  43. Özsait 1989:289-290.
  44. Dönmez 1999: 521, Res.21-22; Dönmez 2000b: 331; Dönmez 2001a: 303, Dönmez 2002a: 884, Res.20; Dönmez 2002b: 266, Fig.20.
  45. Bossert 2000: Taf.71/808.
  46. Dönmez 2000a: 234; Dönmez 2000b: 331. Fig.4; Dönmez 200la: 303, Fig.4; Dönmez 2002a: 88, Res.24; Dönmez 2002b: 270-271, Fig.24.
  47. Özgüç 1975:Fig.11.
  48. Bossert 2000: Taf.2/14.
  49. Alp 1963:91-126.
  50. Dönmez 1999: 520, Res.19-20; Dönmez 2000b: 331; Dönmez 2001a: 303; Dönmez 2002a: 884-885, Res.22-23; Dönmez 2002b: 268, Fig.22-23.
  51. Bossert 2000: Taf.64/697.
  52. Bossert 2000: Taf.64/692.
  53. Özgüç 1971: Res. 109.
  54. Dönmez 2000a: 234; Dönmez 2000b: 331, Fig.6; Dönmez 2001a: 303, Fig.6; Dönmez 2002a: 886. Res.26; Dönmez 2002b: 272, Fig.26.
  55. Osten 1937a: Fig.446/31, 447/19.
  56. Bossert 2000: Taf.4/23
  57. Bossert 2000: Taf.5/41.
  58. Bossert 2000: Taf.17/163.
  59. Cummer 1976: Fig. 1/5
  60. Koşay 1938: Pl.VI/13.
  61. Schmidt 1929: Fig.61-62.
  62. Genz 2001: Fig.4/5.
  63. Tezcan 1966: Lev.XIV/alltaki parça, XXII/en üstteki ve ortadaki parçalar
  64. Sams 1994: Fig.1-5.
  65. Genz 2000: Abb.3-5; Genz 2003: 179-191.
  66. Omura 1992b: 323, Res.8/1.
  67. Genz 2001: 159-170.
  68. Erkanal 1999: 327, Res.3-4.
  69. Benter 2002: 177, 180-181, Abb.10.
  70. Dörpfeld 1902: 297; Schuchhardt 1941: 257; Blegen 1958: 141-158; Müller 1971: 72.
  71. Buchholz 1973: 184.
  72. Özsait 2003a: 132; Özsait 2003b: 199-212; Özsait/Özsait 2002a: 79-95; Özsait/Özsait 2002b: 17-24; Özsait/Özsait 2002c: 527-552.
  73. Özsait 2003a: 132; Özsait 2003b: 199-212; Özsait/Özsait 2002c: 536.
  74. Özsait/Özsait 2002a: Elma Tepesi (Pl.I/2), Civek Tepe (Pl.I/4), Küçük Küllük Tepe (PI.II/3), Karataş (Pl.IV/1). Ayvalıpınar II (Pl.IV/2), Ayvalıpınar I (PI.IV/5), Karatepe (Pl.V/1- 2), Körceviz (Pl.VI/1-3), Yeniköy (Pl.VI/6).
  75. Özsait/Özsait 2002a: Pl.I/3.
  76. Doğu Anadolu'dan, Karagündûz Höyüğü’nden tipik örnekler için bkz. Sevin 1998: Lev.3/1-5, 4/5-6.
  77. Azerbaycan’dan, Hezerlu Kalesi ve Bukan Bölgesi’nden tipik örnekler için bkz. Dyson 1999: Fig. 8a/e-f, 8b/a-e.
  78. Batı İran’dan, Hasanlu’dan tipik örnekler için bkz. Dyson 1999: Fig.3/b.
  79. Özsait/Özsait 2002a: Pl.I/1.
  80. Özsait/Özsait 2002a: Pl.II/1-2; Özsait/Özsait 2002b: Lev.2/1-2.
  81. Özsait/Özsait 2002a: Pl.III/1; Özsait/Özsait 2002b: Lev.2/6.
  82. Özsait/Özsait 2002a: Pl.V/5; Özsait/Özsait 2002b: Lev.3/2.
  83. Özsait/Özsait 2002a: P1.V1/5.
  84. Özsait/Özsait 2002a: Pl.II/5; Özsait/Özsait 2002b: Lev.4/5
  85. Özsait/Özsait 2002a: Pl.IV/4; Özsait/Özsait 2002b: Lev.4/4
  86. Özsait/Özsait 2002a: Pl.V/3.
  87. Bossert 2000: Taf.31/281.
  88. Osten 1937b: Fig. 74/11.
  89. Bilgi 1999a: Fig.7, 13/13-14; Bilgi 1999c: Çiz.l/Bll.
  90. Özsait/Özsait 2002a: Pl.II/6, 8; Özsait/Özsait 2002b: Lev.1/5-6.
  91. Özsait/Özsait 2002a: P1.1II/2; Özsait/Özsait 2002b: Lev.3/1.
  92. Özsait/Özsait 2002a: P1.VI/5.
  93. Özsait/Özsait 2002a: Pl.II/4; Özsait/Özsait 2002b: Lev.1/7.
  94. Özsait/Özsait 2002a, Pl.III/3-5, 6; Özsait/Özsait 2002b: Lev.1/1-3.
  95. Özsait/Özsait 2002a. Pl.V/4; Özsait/Özsait 2002b: Lev.1/4.
  96. Özsait/Özsait 2002a. Pl.VI/4; Özsait/Özsait 2002b: Lev.4/6.
  97. Özsait/Özsait 2002b: 19.
  98. Koşay 1938: Lev.VI/9.
  99. Osten 1937b: Fig.38/d471, Pl.IX/d471.
  100. Tigrel 1979: Lev.330c, Res.5.
  101. Bayburtluoğlu 1979: Res.l a-b.
  102. Bayburtluoğlu 1979: Res.2-3, 7.
  103. Fischer 1963: Taf.13-20; Parzinger/Sanz 1992; Parzinger 1995: 527-536; Seeher 1996: 249-261; Genz 2000: 35-54; Genz 2001: 1-2. Boğazköy ile ilgili olarak bugüne değin yapılmış; yayınlarda Eskiyapar’dakine benzer içi noktalanmış ve boya bezekli üçgenlerle bezenmiş gaga ağızlı testilere rastlanmamaktadır. Bu durumla ilgili olarak Boğazköy Kazısı başkanı Dr. Jürgen Seeher ile bir görüşmem oldu. Kendisi bana bu tür bezemelere sahip gaga ağızlı testilerin Boğazköy'de ele geçtiğini ancak bugüne değin yayınlanmadığı söyledi. Bu durumda görmediğim bir çanak-çömlek grubu için yazımın kurgusunu değiştirmeye gerek duymadım. Eğer Eskiyapar benzeri olduğu söylenen söz konusu Boğazköy testileri yayınlanırsa mutlaka ki bu yazıda vurgulanan bazı görüşler de değişikliğe uğrayacaktır.
  104. Schmidt 1932: P1.XXX/394; Osten 1937b: Fig.72/8-9,16.
  105. Koşay/Akok 1966: Lev.72; Koşay/Akok 1973: Lev.XCIV; Çınaroğlu 2003, Çiz.4/h.
  106. Koşay/Akok 1966: 40. sayfanın yanındaki renkli levhada en üstte en soldaki örnek
  107. Omura 1992a: Lev,V/3.
  108. Bahar 1999: Lev.XXVII/2.
  109. Uysal 1990: 34 (akta sağdaki resim).
  110. Uysal 1990: 34 (Üstte soldaki resim).
  111. Özsait/Özsait 2002a: Pl.II/4, III/3-6. V/4, VI/4; Özsait/Özsait 2002b: Lev.1/1-4.6-7
  112. Bayburtluoglu 1979: Res.l a-b, 2-3, 7.
  113. Bilgi 1999a: Fig.12/1, 8. 13/1-13: Bilgi 1999b: 143; Bilgi 1999c, 172.
  114. Genz 2000: 3941; Genz 2001: 2; Genz 2003: 185.
  115. Schuler 1965; Murat 1998: 435-443.
  116. Emre 1996: P1.XIV/7.
  117. Dönmez 2003a: 213-228; Dönmez 2003b: 1-17.
  118. Gunter 1991: 106.
  119. Genz 2000:40-41.
  120. Ökse 1995: 325-326.
  121. Ökse 1999: 477.
  122. Sevin 1998: 718; Dönmez 2000c: 5; Sevin 2002: 478.
  123. Özdemir 2001: 9.
  124. Dönmez 2001b: 94.
  125. Dönmez 2001b: Fig.l/Çiz.l.
  126. Dönmez 2001b: Fig.2-3/Çiz.2-3.
  127. Tarhan 1984:112-113.
  128. Özgüç 1978: 17.
  129. Özgüç 1982: Lev.62/10-11.
  130. Buluntuları (demir bir kılıç, tunç ve demirden bir sataş kazması ve bunun tunç kabzesi, tunç bir at gemi parçası ve tunç 7 okucu) rastlantı sonucu Amasya Müzesi tarafından elde edilmiş olan bu kurganda, Müze Müdürlüğü tarafından yapılan kazı sonucunda, yasadışı kazılar sonrasında çukuru gören köylülerin ifadesine göre yüksekliği en az 1 m olan taş duvarlı bir konstrüksiyona ait duvarların yalnızca en alt taş sırası ortaya çıkarılmıştır. Derinliği 1.20 m. çapı ise, 2.80 m olarak saptanan kurganın sert balçık toprak zemini üzerinde 7 tunç okucu ve bir insan ile bir ata ait olduğu saptanan kemikler ele geçmiştir. Bunlara ek olarak, kurgandan hayvan figürleriyle süslü altın bir bileziğin de çıkmış olduğu ve bilinmeyen bir kişiye satıldığı söylenmektedir. Geniş bilgi için bkz. Ünal 1982: 65-81 ; Müller-Karpe 1995: 233-238.
  131. Ünal 1982: 69.
  132. Yatır olduğuna inanılan ve bölge halkı tarafından Tekke olarak ziyaret edilen bu küçük tepelerin yerlerini gösteren ve bu konu ile ilgili düşüncelerini ileten değerli dostum ve meslektaşını Doç.Dr. Yılmaz Selim Erdal’a teşekkürü bir borç bilirim.
  133. Marro/Özdoğan/Tibet 1996: Pl.IV/10-11; Özdoğan/Marro/Tibet 1997: 309-310. Çiz.6/10-11; Özdoğan/Marro/Tibet 1999: 222-224, Çiz.6/1; Özdoğan/Marro/Tibet/ Kuzucuoğlu 1998: 69-72, 74, 79-81, 83-84.
  134. Ökse 1994: Res.8, 12; Ökse 1996: Res.4, 6, 14, 20, 22-24; Ökse 1997: Res.2, 4, 10, 12, 16, 18. 21; Ökse 1999: Res.5, 8. 14; Ökse 2000: Res.l, 3, 8.
  135. Özsait 1992: Res.20; Özsait 1993: Res.18.

Figure and Tables

Harita. 1997-1999 Yüzey Araştırmalarında İncelenen Amasya İli Demir Çağı Yerleşmeleri I. Niyazbaba Tepesi, 2. Alıcık Höyük, 3. Onhoroz Tepe, 4. Alacapınar Tepe (Hayrettin I), 5. Delicik Tepe (Hayrettin II). 6. Samadolu Höyüğü, 7. Yoğurtçubaba Tepesi, 8. Dereağıl Tepesi. 9. Oluz Höyük. 10. Doğantepe, 11. Gediksaray Höyüğü. 12. Çallı Evliya, 13. Geyik Baba
Levha 1. .
Levha 2. .
Levha 3. .
Levha 4. .
Levha 5. .
Levha 6. .
Resim 1. Niyazbaba Tepesi'nin Genel Görünüşü
Resim 2. Niyazbaba Tepesi'nden Çömlek Parçası
Resim 3. Alıcık Höyük'ten Çömlek Parçası
Resim 4. Alıcık Höyük'ten Çanak Parçası
Resim 5. Alıcık Höyük'ten Çanak Parçası
Resim 6. Onhoroz Tepe'den Çanak Parçası
Resim 7. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası
Resim 8. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası
Resim 9. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası
Resim 10. Onhoroz Tepe'den Krater Parçası
Resim 11. Onhoroz Tepe’den Krater Parçası
Resim 12. Onhoroz Tepe'den Çömlek Parçası
Resim 13. Alacapınar Tepe’den Çömlek Parçası
Resim 14. Alacapınar Tepe’den Çanak Parçası
Resim 15. Delicik Tepe'den Testi Parçası
Resim 16. Delicik Tepe'den Testi Parçası
Resim 17. Delicik Tepe'den Çömlek Parçası
Resim 18. Delicik Tepe'den Çömlek Parçası
Resim 19. Samadolu Höyüğü’nden Çömlek Parçası
Resim 20. Yoğurtçubaba Tepesi’nden Çömlek Parçası
Resim 21. Dereağıl Tepesi‘nden Çanak Parçası
Resim 22. Oluz Höyük'ten Çömlek Parçası
Resim 23. Oluz Höyük'ten Çömlek Parçası
Resim 24. Doğan Tepe’den Çanak Parçası
Resim 25. Gediksaray Höyüğü’nden Çömlek Parçası
Resim 26. Gediksaray Höyüğü’nden Çömlek Parçası
Resim 27. Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası
Resim 28 . Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası
Resim 29. Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası
Resim 30. Gediksaray Höyüğü'nden Krater Parçası
Resim 31. Amasya Kalesi’nden Testi Parçası
Resim 32. Gümüşhacıköyü’nden Çanak Parçası
Resim 33. Göynücek / Harmancık Köyü’nden Çanağın Yandan Görünüşü
Resim 33 b-c . Göynücek / Harmancık Köyü’nden Çanağın içten ve Dıştan Görünüşü
Resim 34. Çallı Evliya' nın Genel Görünüşü
Resim 35. Geyik Baba'nın Genel Görünüşü
Tablo 1. KRONOLOJİ TABLOSU