ISSN: 0041-4255
e-ISSN: 2791-6472

Zahit Atçıl

Boğaziçi Üniversitesi, İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Tarih Bölümü, İstanbul/TÜRKIYE https://ror.org/03z9tma90

Anahtar Kelimeler: Vezir, Devşirme, Enderûn, Yerli, Osmanlı.

Özet

Bu çalışma, XVI. yüzyılda Osmanlı veziriazamlığındaki dönüşümü inceleyerek, devşirme sistemi ve saray eğitimi yoluyla mütevazı kökenlerden yükselen “yerli vezirlerin” ortaya çıkışını ele almaktadır. Medrese eğitimi almış ulema kökenli ya da Balkan ve Bizans aristokrasisine mensup ve memleketleriyle bağlarını sürdüren önceki vezirlerin aksine, bu yeni vezirler bütünüyle Osmanlı sisteminin ürünleriydi. Enderûn’da yetiştirilen ve taşra ile merkezde çeşitli görevlerde tecrübe kazanan yerli vezirler, yalnızca padişaha bağlılık temelinde şekillenen özgün bir hizmeti modelini temsil ettiler. Onların kariyerleri, hem Kanuni Sultan Süleyman’ın merkezileştirme hedeflerini hem de Osmanlı devlet inşa sürecini yansıtmaktadır. Aynı zamanda bu süreç, kozmopolit veya aristokrat bürokratların yerini, otoritesi başka hanedan bağlamlarına aktarılamayan saray kökenli idarecilerin aldığı bir dönemi işaret etmektedir. Bu gelişmeyi Avrupa’daki çağdaş örneklerle karşılaştırarak makale, yerli vezirlerin yükselişinin erken modern dünyada özgün ve liyakate dayalı bir bürokratik sistemi sunduğunu ileri sürmektedir.